Asymetrycznie

Letnia Akademia Szycia dobiegła końca. Pozostał już tylko etap głosowania na prace konkursowe tych, którzy wykonali wszystkie pięć rzeczy. Mam przyjemność znaleźć się w tym gronie. Efekty moich prac przy czterech pierwszych etapach opisywałam już wcześniej, a teraz chciałabym przedstawić Wam ostatnią z moich prac.

O asymetrycznej spódnicy myślałam już od dawna, jednak zawsze było jakieś "ale" przeszkadzające w jej uszyciu. Teraz postanowiłam skorzystać z okazji i upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Tak oto powstała asymetryczna spódnica z kontrafałdami na gumce ze sztucznego zamszu. Jest ona dość obszerna z uwagi na to, że po pierwsze materiał ciężko jest okiełznać, a po drugie ma bardzo dużo kontrafałd(łącznie aż 22) plus marszczenia. Na jej uszycie zużyłam prawie cały kawałek materiału o wymiarach 1,5m x 1,5 m. Właśnie dlatego dużo lepiej wygląda z paskiem, który fajnie profiluje ją w okolicach talii. Mimo wszystko jestem z niej zadowolona. 

 

Jak już wcześniej wspominałam trwa teraz głosowanie na prace konkursowe(tak właściwie to kończy się dzisiaj) pod adresem: http://jakuszyc.pl/konkur-letniej-akademia-szycia/ ,więc gdyby ktoś jeszcze nie oddawał swojego głosu to zapraszam.

Tak na marginesie - mój numer to 48 :D

Pozdrawiam

Fortuna kołem się toczy

Wiadomo o tym od zawsze, ale na własnej skórze miałam okazję przekonać się dzisiaj idąc przez miasto w spódnicy uszytej z półtora koła. Nie jest niczym nowym, że twór taki ma naturalne skłonności do latania na wszystkie strony i szyjąc ją dobrze o tym wiedziałam, ale oczywiście musiałam postawić na swoim. Teraz już wiem jak to się kończy i prędko nie sięgnę po spódnice uszytą z więcej niż pełnego koła.

Jest ona uszyta bardzo podobnie do pierwszej zamieszczonej na blogu, którą zobaczycie tutaj. Pasek to prostokąt o wymiarach zależnych od wymiarów w talii + kilka cm, a jego szerokość to domyślna szerokość paska x2 + kilka cm z obu stron na podszycie. Reszta została skrojona z trzech połówek koła. Materiał jest lekki ale trochę sztywny w biało niebieskie paseczki co widać dopiero na zbliżeniu.

Uszyłam ją jeszcze kiedy dni były ciepłe, ale jakoś tak zeszło, że albo nie miałam dostępu do aparatu, albo nie miałam kogo poprosić o zrobienie zdjęć. W końcu udało się na popołudniowym spacerze po parku.

A teraz czas chyba zabrać się za ostatni etap Letniej Akademii Szycia. Kolejna spódnica przede mną.

Zmagania z pikowaniem

Letnia Akademia Szycia...zapisałam się na nią, ponieważ uznałam, że okres wakacyjny jest luźniejszy niż cała reszta roku. Okazało się jednak inaczej. Z czterech etapów na ukończenie tylko jednego miałam pełne 2 tygodnie. Z resztą musiałam uwijać się dużo szybciej (nawet 2 dni). Dlatego też, część uszytków nie jest tak dopracowana jakbym tego chciała, ale na szczęście zaliczona :)

W tym poście chcę zaprezentować Wam efekt mojej pracy nad IV etapem, czyli kuchenną podkładką.

Początkowo planowałam uszyć 4 sztuki, aby mieć komplet - uznałam, że nie sprawi mi to większej trudności. Wycięłam więc wszystkie elementy, zabrałam się za pikowanie, a tu wielkie zdziwienie. Wszystko niemiłosiernie się przesuwało, marszczyło i robiło inne dziwne rzeczy i to od samego początku. Cóż było robić, prucie kilka razy z rzędu. Za 4 albo 5 razem udało się w miarę okiełznać wszystkie warstwy i dopiero wtedy przystąpiłam do wszywania lamówki. Oczywiście podkładka wyszła daleka od ideału, ale mając na jej uszycie jedynie 2 dni, musiałam się tym zadowolić.

Jestem jednak pewna, że w niedalekiej przyszłości zrealizuję plan na 4 obiadowe podkładki, bo są idealne na zbliżającą się jesień i zimę z uwagi na ich wesoły, żółty kolor.

A oto moja podkładka :)

Pozdrawiam
Donia

III etap Akademii

III etap pomyślnie zakończony.

Bardzo się cieszę, że sprostałam zadaniu, bo prawdę mówiąc dwa tygodnie temu kiedy po raz pierwszy przeczytałam instrukcję zaczęłam szczerze wątpić, że starczy mi cierpliwości i umiejętności. Ale jak widać nie taki diabeł straszny.

Jakoś tak się złożyło, że czarny jeans i czarna satyna wydały mi się dobrym połączeniem na mój kolejny uszytek. Właśnie przez to wyszła trochę zbyt poważna, więc postanowiłam ożywić ją kokardą z tego samego materiału co przegródki oraz uchwyt. W sumie jestem z niej nawet zadowolona.

Wiem co powiecie - z kształtu średnio przypomina kosmetyczkę, ale szczerze mówiąc nie lubię kiedy muszę włożyć całą dłoń do środka, aby cokolwiek wyłowić, wolę mieć wszystko na widoku zaraz po otworzeniu. Jej przeznaczeniem jest torebka, więc miała być mała, poręczna i niezajmująca dużo miejsca. Według mnie spełnia te kryteria.

A teraz czas na prezentację:

Mimo wszystko następny etap postaram się wykonać w nieco żywszych barwach :)

Pozdrawiam
Donia

Dłuższa przerwa...czas ją zakończyć

Od ostatniego napisanego posta na blogu minęły aż dwa miesiące - szmat czasu. Troszkę się opuściłam w prowadzeniu bloga, ale tak bywa, że niektóre okresy są nieco bardziej pracowite lub zajęte niż inne i tak właśnie było u mnie. Postaram się szybko nadrobić stracony czas :)

To, że tutaj nic nie zamieszczałam wcale nie oznacza, że również szycie poszło w odstawkę, wręcz przeciwnie, chociaż już zaczynam łapać się na rozpoczynaniu nowych rzeczy i nie kończeniu ich, a następnie kolejnych, itd. Słyszałam, że jest to dość powszechne. Mi jednak trochę przeszkadza, bo niby szyje, a na bloga nie ma co wstawiać. Trzeba coś z tym chyba zrobić :)

Ale do rzeczy.

Przez ten czas, w którym mnie nie było zdążyłam zapisać się na Letnią Akademię Szycia. Do tej pory szło mi nawet nieźle (co może ulec zmianie w związku z III etapem, ale muszę być dobrej myśli), więc zaprezentuję Wam to co stworzyłam. Wiem, że nieco dziwne wydawać się może prezentowanie I i II etapu kiedy ku końcowi ma się już III.

A więc etap I czyli torba na zakupy. Uszyłam ją z twardego drukowanego materiału doskonałego na bardzo wytrzymałą torbę. Oto jak powstawała i jak wygląda:

Pokaże Wam od razu etap II - poduszkę. Musiała być oczywiście w moim ulubionym kolorze, czyli niebieskim. No i dzięki temu pasuję mi kolorystycznie do pokoju :) Oto ona:

Od teraz postaram się zamieszczać moje uszytki bardziej regularnie :)

Pozdrawiam
Donia